(Geen) rust
Jezus’ jongeren zijn er op uit gestuurd om in de Naam van hun Zender te verkondigen bekering en vergeving van zonden. Ook hebben zij wonderen gedaan. Nu komen ze bij de Meester terug en brengen verslag uit. Wat zijn ze zijn druk, druk geweest en ze zijn het nog… Velen komen en gaan, zodat zij zelfs geen tijd hebben om te eten (31b).
Herkenbaar? U bent zo bezet, de dag is vol gepland dat uw lunch erbij inschiet. U gaat zo op in alles wat uw aandacht vraagt, dat er geen ruime voor stille tijd meer is. Is dat niet onze grote valkuil? Dat we geen woeste plaatsen meer hebben, met Jezus alleen? Want Hij neemt de discipelen mee naar een woeste plaats, alleen (vs. 32) en daar spreekt Hij met hen, in alle rust. Rust aan Jezus voeten. Broodnodig en levensnoodzakelijk!
Als ons leven, ons werk niet gevoed wordt door deze ware rust, vanuit de volheid van Jezus, vanuit de Levensbron, dan kunnen we lesgeven, vergaderen, organiseren, ijverig bezig zijn maar dan blijft alles vormelijk en uiteindelijk vermoeiend. Daarom: zorg voor eilandjes van rust, voor woeste plaatsen, met Jezus alleen.
Geeft gij hun te eten.
De rust is tijdelijk. De mensen, het zijn er zeker tienduizend, verzamelen zich rond de Rabbi uit Nazareth. Straks zal blijken dat ze Hem alleen maar volgen om de broden en de tekenen die Hij doet. Maar van Jezus lezen we dat Hij ontroerd wordt, bewogen is. Waarom? Omdat zij schapen zijn zonder herder (vs. 34). Ja, ‘herders’ zijn er genoeg, maar de farizeeën en de Schriftgeleerden zijn blinde leidslieden…
Alleen Jezus is de goede Herder, Die een liefdevol en kloppend hart heeft voor dwalende en verloren schapen. Wat doet Hij? Hij laat woorden van zaligheid en eeuwig leven horen (34) Men luistert ademloos. Niemand heeft in de gaten dat de uren verstrijken. De discipelen vinden het daarom de hoogste tijd om de mensen naar huis te laten gaan (36). Maar nee, dat voorstel wordt afgewezen. Jezus’ bevel klinkt: Geeft gij hun te eten (37a). Maar hoe moet dat? Want als zij voor een half jaarsalaris van een arbeiders brood zouden kopen, is er nog niet voldoende (37b)
Uitdelen
Nu is het tijd dat Jezus Zijn almacht laat zien. ‘Hoe vele broden hebt gij? Gaat heen en beziet het’ (38). Kijk ze zoeken. Ze vinden een lunchpakketje: vijf broden en twee vissen, natuurlijk veel te weinig voor zoveel lege magen. Met hun tekort komen ze bij de Meester. Herkent u uzelf? Nee, wij sturen niemand weg, wie dat ook is. De houding: ‘Ben ik mijn broeders hoeder? past een christen-opvoeder niet. Integendeel, u verstaat iets van Jezus bewogenheid. U kijkt door Zijn ogen naar uw leerlingen, ook als zij niet altijd gemakkelijk zijn. In uzelf hebt u niets. Maar van Jezus leert u van uzelf afzien en op te zien tot HEM, Die de kinderen aan uw zorgen toevertrouwt. Door Zijn kracht geeft u gehoor aan Zijn opdracht: geeft gij hen te eten! Wat een heerlijk onderwijs!
Jezus’ leerlingen krijgen de opdracht om de mensen te groeperen in het gras. Alle ogen zijn op Jezus gericht. Het eerste wat Hij doet is opzien naar de hemel. Van Zijn Vader dalen alle goede gaven en volmaakte giften af. Hij dankt, bidt en zegent tegelijk (41). Dan breekt Hij de broden in twaalf manden en Zijn jongeren delen uit. Daar gaan ze… Onder Jezus zegenende en brekende handen wordt het brood en de vis meer, het vermenigvuldigt! Het is een zichtbare preek, die dat Hij, de Zoon van God is, Immanuel, om mensenzielen te behouden. Hij zorgt niet alleen voor hun lege maag. Maar Hij komt vooral om hun lege ziel te vullen met Hemzelf! Ziet u Zijn jongeren gaan? Twaalf uitdelers van brood en vis. Zo deelt u ook dagelijks uit. Kom met uw lege mand bij Jezus. Om uit Zijn volheid te ontvangen. Als uw mand vol is, deelt u uit… Consumeren doet distribueren. Het is genade, voor schuldigen. U mag het niet voor uzelf houden. U deelt uit: Dat gaat vanzelf. Hoe eerder uw mand leeg is, des te beter. Iedereen mag eten, net zo veel als nodig is. Onder Jezus handen worden lege manden vol. Is uw mand leeg, helemaal, tot de bodem toe? En zij aten allen en zijn verzadigd geworden (42) het heerlijkste is als u zelf mee-eet! Wat een wonder! God alleen de eer! Dankdag! Dan is er nog over. Zo groot en heerlijk is God in Zijn Zoon Immanuel!
Ds. D. W. Tuinier